De start van een nieuw schooljaar. Je vertrouwt je kind toe aan de goede zorgen van leerkrachten. De meeste van hen (althans degene die ik tegenkwam) hebben het beste voor met je kinderen. Ze zijn gemotiveerd en doen hun uiterste best om je kind te helpen groeien. Ze zijn allemaal anders, die juffen en meesters. Ze leggen hun eigen accenten en soms ligt er eens ergens een accentje op een andere plaats dan waar jij het zelf zou leggen…
Soms staat er ook iets in het schoolreglement waar je je niet helemaal in kan vinden. Want oei, mag je kind zijn fruitsapje niet meer drinken? Of vind je het net zo jammer dat er niet meer belang wordt gehecht aan gezonde voeding, dat er koekjes worden gegeten en er niet alleen water wordt aangeboden? Ik lees reacties op artikels en ik rol met mijn ogen… Is dat werkelijk waar ouders van wakker liggen?
Vandaag liet ik ze weer een beetje los, mijn kinderen. Ik vertrouwde ze toe aan mensen die ik nog niet goed ken. Ik heb er het volste vertrouwen in dat ze het goed zullen doen, op hun eigen manier. Daarom niet altijd op de mijne. En dat is prima. We hebben immers hetzelfde doel voor ogen en samen bereiken we wellicht veel meer.
Mijn paard blijft voorlopig op stal. En ik verwacht dat het daar een heel schooljaar zal blijven.
driebroertjes 